De Pardellynx

De pardellynx (latijnse naam; Lynx pardinus) wordt algemeen beschouwd als de zeldzaamste katachtige. Hij komt enkel voor op het Iberisch Schiereiland, en wordt daarom ook wel Iberische lynx of Spaanse lynx genoemd.

De pardellynx lijkt veel op de Euraziatische lynx, maar is kleiner.
Kop-romplengte: 80-110 cm,
Schouderhoogte: 60-70 cm,
Gewicht: 13 kg
De Pardellynx heeft meer en donkerdere vlekken. De pardellynx heeft een kort staartje van 11 tot 13 centimeter, met een zwart puntje. Zijn belangrijkste prooi zijn konijnen, die oorspronkelijk ook alleen in Spanje voorkwamen. Ook hazen en knaagdieren behoren tot zijn prooi. Soms grijpt hij een vogel of een hertenkalfje van de grond. In de schemering gaat de soort op jacht. Van januari tot maart is de paartijd. Na een draagtijd van 63 tot 74 dagen worden 2 tot 3 jongen geboren in mei. Pardellynxen hebben één worp per jaar.

Vroeger kwam de pardellynx voor in Spanje, Portugal en Zuid-Frankrijk, en waarschijnlijk ook in Italië. Tegenwoordig komt hij enkel voor in kleine, van elkaar gescheiden populaties in de bergen in het zuidwesten van het Iberisch Schiereiland. De pardellynx leeft in open Mediterraan bos en maquis, zowel in laagland als in bergen, waar ook veel konijnen leven. De pardellynx heeft een voorkeur voor struwelen van heide, braam, brem en gaspeldoorn, waar ze een groot deel van de dag doorbrengen.

Door de opkomst van landbouw is het Mediterrane bos versnipperd geraakt, evenals de lynxpopulaties die daarin leefden. In de bergen zijn nog enkele geschikte terreinen aanwezig. Hier leek de pardellynx veilig, totdat er virusziekten als myxomatose uitbraken, waardoor de konijnenpopulatie in elkaar stortte. Met het wegvallen van zijn belangrijkste prooi kreeg ook de lynxpopulatie een klap. De IUCN Rode Lijst beschouwt de soort als kritiek bedreigd. De populaties zijn klein en versnipperd, en er zijn maar twee of drie levensvatbare populaties. Naar schatting zijn er nog maar 250 volwassen pardellynxen over.

Plaatjes: